KONTAKT

 

Zespół Szkół im. Ignacego Jana Paderewskiego w Zbrachlinie

87-731 Waganiec

e-mail: zszbrachlin@op.pl
tel. (54) 283 09 00
fax. (54) 283 09 01

Dyrektor Szkoły: Violetta Smulska

 


Wyświetl większą mapę

Zbrachlin - Miejscowość leżąca około 14 km na południowy-wschód od Aleksandrowa Kujawskiego należy do najstarszych wsi na Kujawach Wschodnich. Pierwsza wzmianka o istniejącej tu osadzie pochodzi z 1136 r.

Wówczas Zbrachlin podlegał biskupom gnieźnieńskim. W roku 1325 wieś występuje w dokumentach jako własność diakonatu włocławskiego. Zapewne istniała już wówczas parafia i świątynia. Niestety, nie ma na ten temat wiarygodnych informacji. Z inicjatywy Andrzeja Duchnickiego, archidiakona katedry włocławskiej, w 1566 r. zbudowano murowaną świątynię i plebanię. Była to budowla gotycko-renesansowa. W 1584 r., podczas pogrzebu 11-letniego syna właściciela wsi, którym był wówczas Bartłomiej Waganiecki, sprowadzono do wygłoszenia mowy pogrzebowej pastora – kalwina z Kościelnej Wsi. Wybuchły zamieszki, świątynię sprofanowano. Zły stan budowli spowodował, że rozebrano ją w 1899 r., a na jej miejscu zbudowano nową, murowaną, neogotycką, istniejącą do czasów współczesnych. Budowa linii kolejowej warszawsko-bydgoskiej w 1862 r. (stację zlokalizowano w pobliskim Wagańcu) w znaczący sposób przyczyniła się do ożywienia gospodarczego wsi.

Obiekty krajoznawcze: We wsi znajduje się XIX-wieczny neogotycki kościół.

Waganiec  – wieś siedziba gminy. W II połowie XVI w. „Wagancze” była własnością szlachecką min. Kościelskich, Niszczewskich oraz Waganieckich. W końcu XVIII w. została zasiedlona przez olendrów. W 1837 r. kolejnym właścicielem folwarku i wsi jest Ignacy Marek Gostomski, herbu Nałęcz. Przez teren majątku w 1862 r. przeprowadzona została linia Kolei Nadwiślańskiej. Przed I wojną światową właścicielem majątku Waganiec był niejaki Boye, po nim w 1908 r. nabywcą został Kazimierz Bacciarelli. W latach 1914–1945 majątek należał do jego syna Bogusława Bacciarellego. Tak Kazimierz jak i Bogusław byli potomkami słynnego malarza włoskiego Marcellego Bacciarellego, tworzącego na dworze króla Stanisława Augusta i żyjącego w latach 1731–1818.

Obiekty krajoznawcze: ruina dworu z przełomu XIX i XX w.; pozostałości parku krajobrazowego z początku XX w.; młyn elektryczny, murowany z 1910 r. oraz zespół dworca kolejowego z przełomu XIX i XX w.